O Końskowoli

Końskowola to urokliwa miejscowość położona w województwie lubelskim, w pobliżu Puław, choć niektórzy twierdzą, że to Puławy leżą koło Końskowoli.

Historia Końskowoli sięga wieku XIV i rodu Konińskich herbu Rawa. Pierwszym historycznie poświadczonym właścicielem miejscowości, zwanej najpierw Witowską Wolą, był Męcina z Konina, z którego inicjatywy pobudowano kościół już pod koniec XIV wieku i utworzono parafię. Końskowola z sąsiednimi wioskami przechodziła kolejno w ręce Dziersława z Witowici jego synów. To właśnie z synem Janem wiąże się zmiana nazwy na Konińską Wolę. 8 czerwca 1532 roku kolejny własciciel Końskowoli - Andrzej Tęczyński - uzyskał z rąk Zygmunta Starego promesę na nadanie praw miejskich. Końskowola była własnością rodów: Tęczyńskich, Opalińskich, Lubomirskich, Sieniawskich i Czartoryskich. Na przełomie XVIII i XIX wieku żyli tu Grzegorz Piramowicz, Franciszek Zabłocki, Franciszek Dyonizy Kniaźnin,Jóżef Orłowski. Za udział Czartoryskich w powstaniu listopadowym Końskowola, jak i inne ich dobra Familii, zostały skonfiskowane przez wadze carskie. W 1870 roku Końskowola utraciła prawa miejskie. Na koniec XIX w. przypada rozwój gospodarczy miejscowości, dzięki produkcji i eksportowi produktów włókienniczych. Zahamowanie rozwoju miejscowości nastąpiło na skutek I i II wojny światowej. W latach 60- tych XX w. Końskowola stała się prężnie działającym ośrodkiem szkółkarskim.

Końskowola pełni funkcję centrum życia społecznego, kulturalnego i gospodarczego gminy. To tu z inicjatywy m.in. GOK odbywają się liczne imrezy kulturalne o zasięgu nawet ogólnopolskim, jak choćby Święto Róż. Końskowola słynie z malowniczego położenia, licznych zabytków (m.in. kościół farny, Dwór Tęczyńskich, Kościół p.w. św. Anny, ratusz, cmentarz ewngelicko-augsburski), czy choćby szkółkarstwa róż, dlatego nazywana jest Różanym Zagłębiem.

ciąg dalszy nastąpi..